Live Report | Metalmorphosis Festival - 28 Oct 2011 - at Pavillion Hall - Nicosia Cyprus

Σαρωτική η εμφάνιση των Arch Enemy στη Λευκωσία
Εκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο το άρτια διοργανωμένο τρίτο Metalmorphosis Festival

Ο απόλυτος χαμός επικράτησε το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου στο Pavillion στη Λευκωσία στο τρίτο Metalmorphosis Festival από το οποίο ξεχώρισε φυσικά η σαρωτική εμφάνιση των Arch Enemy.
Χάσαμε λόγω καθυστερημένης προσέλευσης τη δεύτερη εμφάνιση των Αγγλων Plague of Angels επί κυπριακού εδάφους και για μας το φεστιβάλ ξεκίνησε με τους Ελληνες The Fallen Within που με αρκετά καλή επίδοση παρουσίασαν τα thrashcore αλά Machine Head κομμάτια τους κυρίως από το δίσκο Intoxicated του 2009. Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή του Pavillion οι επίσης Αθηναίοι Disharmony που ξεχώρισαν κατά πολύ από τα συγκροτήματα που άνοιξαν το φεστιβάλ. Παίζοντας δικά τους κομμάτια σε heavy doom progressive μονοπάτια στα βήματα των Nevermore οι Disharmony ήταν εντυπωσιακοί με ένα τραγουδιστή εξαίσιο που έφθασε σε άρτια επίπεδα. Εντυπωσιακές φωνητικές παρουσίες που πέραν των Shades of insanity, This possible lie, Fading και Cosmic anarchy έλαμψαν και στην πολύ καλή διασκευή του Powerslave των Iron Maiden που έκλεισε το πρόγραμμά τους. Προηγουμένως είχαν εκτελέσει ακόμη μια διασκευή στο Oman των Dead Can Dance.

Τη σκυτάλη πήρε το μόνο κυπριακό συγκρότημα της βραδιάς, οι εκ Λεμεσού ορμώμενοι Sonik Death Monkey ξεσηκώνοντας το κοινό με το groove-ατο thrashcore τους με επιρροές από Sepultura και τους «κλώνους» τους Ektomorf. Mε το τέλος της εμφάνισης του Low D και της παρέας του και τα mosh-circle pits που κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια του προγράμματός τους, έφθασε η ώρα που όλοι οι παρευρισκόμενοι περίμεναν.

Οι Σουηδοί Arch Enemy, δηλαδή τα αδέρφια Αmott, Michael και Christopher, ο Sharlee D’ Angelo στο μπάσο και ο Daniel Erlandsson στα τύμπανα μαζί την Γερμανίδα Angela Gossow στα φωνητικά, κατέλαβαν τη σκηνή του Pavillion και για πάνω από 75 λεπτά έσπειραν τον ενθουσιασμό σε όσους τίμησαν με την παρουσία τους το Metalmorphosis Festival. Η όμορφη παρουσία της Angela στη σκηνή που καθόλου δεν συνάδει με τα «βρόμικα» extreme φωνητικά της που θα τα ζήλευαν πολλοί αρσενικοί συνάδελφοί της και οι επιδόσεις κυρίως του Michael Amott ξεχώρισαν από μια γενικότερα ξεσηκωτική και σαρωτική εμφάνιση των Arch Enemy.
Χωρίς κανένα κομμάτι από τους πρώτους τρεις δίσκους της προ-Gossow περιόδου, οι Arch Enemy τίμησαν όλη τη δισκογραφία από το 2001 και εντεύθεν. Ακούστηκαν στη Λευκωσία από το Wages of Sin (2001) τα Enemy Within, Ravenous, Dead Bury Their Dead, Snowbound, από το Anthems Of Rebellion (2003) τα We Will Rise, Dead Eyes See No Future,  από το Doomsday Machine (2005) τα Taking Back My Soul, Nemesis, My Apocalypse, I Am Legend/Out For Blood, από το Rise Of The Tyrant (2007) τo Revolution Begins ενώ την τιμητική του είχε φυσικά το φετινό Khaos Legions με τα Yesterday Is Dead And Gone, Bloodstained Cross, Under Black Flags We March και No Gods No Masters. 

H προηχογραφημένη εισαγωγή του Khaos Overture έδωσε το σήμα για την έναρξη της εμφάνισης των Arch Enemy με το Yesterday Is Dead And Gone να ακολουθεί από την γερμανοσουηδική πεντάδα. Μετά από μερικά ακόμη κομμάτια που ξεσήκωσαν το κυπριακό κοινό είχαμε το «καθιερωμένο» σόλο στα τύμπανα από τον Daniel Erlandsson, ενώ μετά τα Taking Back My Soul, Under Black Flags We March και Dead Eyes See No Future είχαμε τα διαδοχικά σόλο στις κιθάρες από τα αδέρφια Amott που όπως και να το κάνουμε πάντοτε ξεχωρίζει ο Michael. I Am Legend/Out for Blood, No Gods No Masters και Dead Bury Their Dead έκλεισαν το «κανονικό» σετ του συγκροτήματος με τα αδέρφια Amott να επανέρχονται μόνοι επί σκηνής υπό τις ιαχές του κόσμου για περισσότερο.

Για κάτι λιγότερο από δυο λεπτά μάς «πρόσφεραν» το μελωδικό ορχηστρικό κομμάτι Snow Bound για να τους πλαισιώσει στη συνέχεια το υπόλοιπο συγκρότημα εξαπολύοντας δυο τραγούδια ύμνους (We Will Rise  και Nemesis) «αποτελειώνοντας» το κοινό που «εξαντλημένο» καταχειροκρότησε τους Arch Enemy αποθεώνοντάς τους.

Εν κατακλείδι, ικανοποιημένο άφησαν το κοινό οι εμφανίσεις των συγκροτημάτων στο φετινό Metalmorphosis Festival όπως και η άρτια διοργάνωσή του. Ικανοποιητική ήταν και η προσέλευση του κόσμου που πέραν της παρουσίας του τα έδωσε όλα σε ενεργητικότητα δίνοντας μια «γεύση» στους Arch Enemy για το πάθος του ζεστού νότου, ειδικότερα σε σχέση με τον παγωμένο βορρά από όπου προέρχονται.

Νικόλας Νικόλα
[Χαραυγή ]
Φωτογραφίες: Andreas Skyflat Benakis