Live Report | Paradise Lost, Limassol-Cyprus, 28 July 2009

Ενα «βροχερό» βράδυ στην καρδιά του καύσωνα

Μουντή ατμόσφαιρα μελωδιών σκόρπισαν οι Paradise Lost στην καυτή Λεμεσό

Μέσα στον κυκλώνα του καύσωνα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο νησί μας το βρετανικό «ατμοσφαιρικό» συγκρότημα Paradise Lost σκορπώντας λίγη «συννεφιά» στο καυτό από τη ζέστη Tepee στην Λεμεσό. Η παρέα των «παιδιών» από το Γιορκσάιαρ, που με εξαίρεση τον ντράμερ Adrian Erlandsson, ίδρυσαν το συγκρότημα πίσω στο 1988 παρά τις αντιξοότητες (μικρός χώρος, ζέστη, κακός τουλάχιστον αρχικά ήχος, μικρή και χαμηλή σε ύψος σκηνή ειδικά για τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Greg Mackintosh) μάγεψαν την Τρίτη το κυπριακό κοινό. Η φωνή του Nick Holmes, ο οποίος εδώ και χρόνια εγκατέλειψε τα ακραία για τα καθαρά φωνητικά, συνόδεψε τις μελωδίες των κιθάρων των Mackintosh και Aaron Aedy ενώ το ρυθμικό δίδυμο των Erlandsson και Stephen Edmondson (μπάσο) έθετε το  «βήμα».

Οι πρωτοπόροι (μαζί με τους Anathema και τους My Dying Bride) του βρετανικού doom ήχου παρόλες τις μετέπειτα αλλαγές, έπαιξαν με το κοινό που έσπευσε στη Λεμεσό από όλη την Κύπρο, ένα παιχνίδι «πάρε-δώσε». Η ανταπόκριση των Paradise Lost στις εκδηλώσεις του κόσμου και αντίστροφα ήταν αλληλοσύνδετες. Γι’ αυτό και ο Holmes τελικά αναίρεσε αυτό που είχε πει αρχικά για το ότι όλοι ζητούν παλιά τραγούδια και όταν τελικά τα παίζουν ανταποκρίνονται μόνο κάποιοι στις πίσω σειρές...  «Είχε πάρα πολλά χρόνια να δω τέτοιο χαμό στο κομμάτι "Eternal"» είπε ενδεικτικά.

Ετσι κι αλλιώς μας είχε προειδοποιήσει από την αρχή ότι δεν θα ακούγαμε κάτι από τον πρώτο δίσκο τους, ενώ στη συνέχεια παρόλο που μας «διαφήμισε» τον επερχόμενο νέο δίσκο "Faith divide us, death unites us" μάς άφησε στα «κρύα του λουτρού», παραπέμποντας μας στην κυκλοφορία του το Φθινόπωρο.

Πάντως συνολικά οι Paradise Lost μας πρόσφεραν τα εξής κομμάτια: "Eternal" από το "Gothic" (1991), "As I Die" και "Pity the Sadness" από το "Shades of god" (1992), "Embers Fire" από το "Icon" (1993), "Hallowed Land", "Forever failure", "Enchantment" και "The Last Time" από το "Draconian Times" (1995), "One Second" και "Say Just Words" από το "One Second" (1997), "Erased" από το "Symbol of life" (2002), "Ash and Debris", "Requiem", "Never For The Damned" και "The Enemy" από το "In requiem" (2007).

Νικόλας Νικόλα
(ΧΑΡΑΥΓΗ)