Όταν η Μαγεία συνάντησε τη Μουσική, τέλη 70ς - αρχές 80ς


Δεν είμαι ροκκάς. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ροκκά! Πιστεύω είμαι Χεβυμεταλάς! Δεν πεθαίνω, δυστυχώς ή ευτυχώς, στο άκουσμα των Pink Floyd, των AC DC ,κτλ αν και αναγνωρίζω την αξία και το μεγαλείο πίσω από το όνομα τους...
Ναι, αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα υπήρχε το χέβυ μέταλ, το ξέρω. Όπως επίσης αν δεν σκότωνε τη χελώνα ο Απόλλωνας να πάρει το καβούκι να φτιάξει την πρώτη λύρα, δεν θα είχαμε μουσική. Κλαψ, καημένη χελώνα... Όταν είμαι σε ένα μπαράκι, θα απολαύσω τη ροκιά με ευχαρίστηση, δε λέω.

Υπάρχει όμως, ένα παρακλάδι του Rock, που διαπερνάει τον εγκεφαλικό μου φλοιό και γαργαλάει την υπόφυσή μου... Δεν είναι άλλο από το Progressive (pre-Metal ας μου επιτραπεί να το πω) Heavy, που συναντά κανείς στους πιο πάνω έξι δίσκους που έχω στην εικόνα...

Πρόκειται για έξι δίσκους-διαμάντια, που για να γραφτούν χρειάστηκαν τόνοι από απαγορευμένες ουσίες, άπειρα βιβλία χαμένης μαγείας, ευθυγραμμίσεις πλανητών και εκρήξεις Σουπερνόβα, η δύναμη των Jedi, καθώς και πλαγιομετωπικές συγκρούσεις εμπορικών διαστημοπλοίων που μεταφέρουν υγρό Αδαμάντιο...

Ακούγοντας οποιοδήποτε από τους έξι δίσκους θα εντοπίσετε τις τεράστιες επιρροές από τα δύο Μουσικά Μεγαλουργήματα της ανθρωπότητας, το Aqualung των Jethro Tull και το Argus των Wishbone Ash. Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με τα δύο αυτά Έπη τότε δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσετε το διάβασμα του άρθρου. Κλείστε το παράθυρο και άστε με να γράφω. Άν όμως προσκυνάτε το μεγαλείο τους τότε συνεχίζουμε.
[δεν περιγράφω τα 2 αυτά έπη γιατί θα πέσει ο σέρβερ]

Η πρώτη μου επαφή με το είδος, έγινε με το τρισμέγιστο έπος "Endless Skies" των θεών Ashbury. Το συγκεκριμένο είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμς και περιέχει ένα ασύλληπτο συναισθηματικό κόσμο κρυμμένο μέσα στις νότες του κιθαριστικού διδύμου των αδελφών Rob and Randy Davis. Ένα review που είχα γράψει για το δίσκο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Το μέγιστο/καλύτερο/αξεπέραστο άλμπουμ κατα τους πλείστους οπαδούς του είδους, είναι το "Revival", ένα από τα Μεγαλύτερα Θαύματα του κόσμου, φτιαγμένο από τους Winterhawk. Η πνευματική συνουσία και ο οργασμός αισθήσεων που σε διακατέχουν ύπο την ακρόαση του αψεγάδιαστου αυτού διαμαντιού, είναι απερίγραπτη. Σε στέλνει σε άλλες διαστάσεις, σε ένα άλλο, παράλληλο, σύμπαν. Γραμμένο από τον μάγιστρο της κιθάρας Jordan Macarus, εσωκλείει κάποιες από τις καλύτερες κιθαριστικές δουλείες που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Ακούστε απλά το "Free To Live" για να πάρετε μια γεύση, και να πάθετε ψυχολογικά προβλήματα.
"ΠΡΟΣΟΧΗ, όσοι θεωρείτε τους εαυτούς σας κιθαρίστες, ίσως να μην είναι και το καλύτερο να ακούσετε κάτι τόσο τέλειο. Υπάρχει κίνδυνος να μην ξαναπιάσετε κιθάρα στα χέρια σας"


Τρίτο στη σειρά όπως βλέπετε στην εικόνα είναι το First Hand από τους Patriarch. Σημειώνουμε ότι είναι το μόνο από τα έξι που δέν είναι ολοκληρωμένο άλμπουμ, αλλά ένα EP. Το EP αποτελούν 4 συνθέσεις και κυκλοφόρησε από την TED Records. Αξιοσημείωτα είναι τα φωνητικά και η μελωδικότητα του συγκροτήματος, η οποία οφείλεται σαφώς στην προσεγμένη χρήση των πλήκτρων.   Είναι πραγματικά αξιοθάυμαστο το ότι ο δίσκος βγήκε στο Kansas, το 1983. Προσωπικά αγαπημένο κομμάτι του δίσκου αυτού είναι το "Elysium".


Ακολουθεί το ομότιτλο των Tailgunner, ένας δίσκος "καλτίλλα", καθώς τα εγκεφαλικά κύτταρα νεκρώνουν υπό τους ήχους του. Συνδύασέ το με την αλητεία των φωτογραφιών του οπισθόφυλλου, και τη χροιά των φωνητικών, και έχεις μια μηχανή εξόντωσης νοημοσύνης! Μπορείτε να το ανακαλύψετε και μόνοι σας στο κομμάτι "Reach 'in' Out", το εναρκτήριο του δίσκου.




Για να έχετε φθάσει την ανάγνωση μέχρι εδώ, θεωρώ δεδομένο το ότι γνωρίζεται τους Warlord, τους θεούς του Heavy/Power Metal, με τον Bill Tsamis και τον Mark Zonder. Τί σχέση έχει αυτό με το άρθρο? Λοιπόν, στον πέμπτο δίσκο που παρουσιάζουμε, έχουμε στα φωνητικά τον Jack Rucker. Και ποιος είναι αυτός? Είναι το πραγματικό όνομα του Damien King I, ο οποίος τραγουδούσε στον πρώτο δίσκο των Warlord, "Deliver Us". Προσωπικά μόλις το είχα μάθει εκστασιάστηκα και μόνο στην ιδέα να ακούσω υλικό του Jack, εν έτη 1978! Τρέχοντας λοιπόν να βρω να ακούσω το δίσκο "Welcome To My Paradise" των Alkana, ήρθα αντιμέτωπος με το Θεϊκά Τρομερό/Μοναδικό/Ανεπανάληπτο μουσικό θησαυρό "The Tower", ένα κομμάτι με διάρκεια περισσότερη από 11(!) λεπτά που απ΄τη πρώτη νότα μέχρι την τελευταία σε κρατάει καθηλωμένο και ναρκωμένο μία κατάσταση ψεχεδέλειας. Σε ταξιδεύει σε ονειρικά δάση, σε στοιχειωμένα κάστρα, λίμνες παραμυθένιες και σε εποχές όπου οι δράκοι κυριαρχούσαν. Είμαι υπερβολικός? ΚΑΘΟΛΟΥ! Ακούστε και μόνοι σας! Όλος ο δίσκος καθοδηγείται από τις κιθαριστικές δεξιοτεχνίες του Danney Alkana. Ένα διαμάντι που όλοι πρέπει να ακούσουν.


Και τέλος, στη μικρή αυτή παρουσίαση, έχουμε το ομότιτλο διαμάντι των Alpha Centauri. Πρόκειται για τον πιο εμπορικό και μελωδικό δίσκο από τους έξι, αλλά χωρίς να ξεφεύγει από την μοναδική ποιότητα και τα κιθαριστικά όργια των προαναφερθέντων. Έντονη η χρήση των πλήκτρων αλλά αυτό δεν μας πτοεί καθώς το αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα μαγικό. Ακούστε τα πρώτα τρία τραγούδια του δίσκου, και σχηματίστε εντυπώσεις.

Εν κατακλείδι να προσθέσω ότι οι δίσκοι αυτοί είναι αρκετά σπάνιοι και ακριβοί, και δυστυχώς έχω μόνο τους Endless Skies και Tailgunner στην αυθεντική original μορφή τους, και τους Winterhawk και Alpha Centauri σε επανέκδοση. Ελπίζω μια μέρα να αποκτήσω το Patriach και το Alkana.

Buy online:

1. Ashbury - Endless Skies [1983]
2. Winterhawk - Revival [1982]
3. Patriarch - First Hand [1983]
4. Tailgunner - S/t [1983]
5. Alkana - Welcome to My Paradise [1978]
6. Alpha Centauri - S/t [1977]

Καλή Ακρόαση!
www.Cy-Metal.com
Michalis "Starchild" Benakis
8 - Ιουνίου - 2012